Forlagets omtale:

Tid som reiser frå tid

Eit barnebarn reiser til landskapa bestemødrene har etterlate seg. Regnet har slutta å falle, snøen på fjellet har minka og bølgene filer seg stadig lenger inn i berget.

Barnebarnet går inn i dei gamles hus og ut i naturen som omgir dei. Dei gamle sine røynsler smeltar saman med hennar eigne, og ho ser seg sjølv i det som lever vidare og det som tar slutt.

Dikta tenker på og snakkar om tid, både slik den måler opp eit menneskeliv og slik vi kan sjå den i jord og stein.

Gjennom sanselege bilde og presis observasjonsevne skapar Krista Lien Indrehus eit sterkt nærvær i minna og erfaringane ho skildrar.


bestemor lappa utslitne bukser
til det ikkje var meir
igjen
skrapa alt smøret
ut av boksen
brukte den gamle mjølka
i nye vaflar
sa
døden er naturleg
men
det er ei skam å døy
ung


Krista Lien Indrehus (f. 1989) kjem frå Bømlo i Sunnhordland og bur no i Trondheim. Ho har gått på Skrivekunstakademiet i Hordaland. Flør er den første boka hennar.